Afgelopen woensdag zat een rasechte ondernemer bij mij op kantoor. Voor het opstellen van een ondernemingsplan. De economische onzekerheden, de markt van de horeca, maar ook de persoonlijke ontwikkelingen thuis maken het nodig om eens planmatig door het bedrijf heen te lopen. Waarin ga ik investeren? Met welk rendement? En in welke richting?

Allemaal vragen die niet zonder meer te beantwoorden zijn. juist door erover te praten, rollen de voorbeelden, en daarmee de antwoorden, over tafel.

Daarmee komen we op het onderwerp, wát het nut van een ondernemingsplan is? Je kunt zo naar de boekhandel gaan voor een boek, of een checklist van internet downloaden. Of zelfs online bij een zakelijke bank, of zelfs de belastingdienst, een plan invullen. Maar onze ras-ondernemer komt tot een zeer teleurstellende ervaring: al deze pogingen leidden slechts tot een suboptimaal resultaat. Ze geven allemaal slechts een klein deel van de oplossing: juist dat deel wordt belicht wat je zélf al weet! Je vult het vragenformulier namelijk zélf in.

Deze ochtend liepen wij gezamenlijk door een aantal wezenlijke thema´s heen: de missie, de visie en de meest wenselijke strategie om het bedrijf te laten groeien. Dit alles leidt tot vele dilemma´s: moet ik als familiebedrijf blijven werken of meer personeel aannemen voor het te delegeren werk? En welk deel van dat werk delegeren we? Of naast mijn genproducten nieuwe diensten gaan ontwikkelen? Hoeveel in de keten moet ik opschuiven? Of zelfs de hele keten gaan omvatten (van inkoop, via productie, naar levering, en nazorg toe). Al die overwegingen vragen om reflectie. Een kritisch oor. “Een afweging wat de voor- en nadelen zijn om nieuwe richtingen met mijn bedrijf op te gaan.”

Juist dát levert zo´n coachingsgesprek met een door de wol geverfde ondernemingsplanner op. Daar worden de beslispunten zichtbaar. En iedere beslissing is goed, als die maar bewust genomen wordt.

Dat was de eye-opener van onze fascinerende dialoog deze ochtend.